سفارش تبلیغ
صبا ویژن











آسمان مال من ...

بعضی ها ، همه کاری برای فقرا انجام می دهند، غیر از پایین آمدن از روی دوش آن ها.

فقیر آن نیست که مالش اندک است ، بلکه کسی است که افزون طلب است .

کسی که چیزی ندارد، از چیزی نمی ترسد .

وقتی آدم پولدار زمین می خورد ، می گویند «اتفاقی بود»؛ وقتی فقیر زمین می خورد ، می گویند « مست بود »‏

جایی که پول باشد یک شیطان حضور دارد و جایی که فقر دو شیطان .

گرسنگی نمی گوید نان بیات است ، و سرما نمی گوید کت کهنه است .

هیچ دلیل وجود ندارد که چون بیشتر انسان های مقدس فقیر بوده اند، پس بیشتر فقرا هم مقدس هستند .

اگر خان لباس نو بپوشد، همه می گویند؛ مبارک است ؛ اما اگر فقیر بپوشد، می گویند : از کجا آورده ای .


 


نوشته شده در سه شنبه 85/9/21ساعت 11:44 صبح توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |

گناه
می دهد ملک سلیمان را ز کف شهودت پرست
طفل را در دست ، حلوا بهتر از انگشتر است
                                                           «کلیم کاشانی »

غافلان را ، شهپر طاووس می آید به چشم
بس که رنگین شد ز الوان گنه ، دامان ما
                                                        «صائب »

خرده مشمار گنه را ،‏که گناهی است بزرگ
گندمی کرد ز فردوس ، برون آدم را
                                                       «صائب»

تندخویی
در مزاج تندخویان ، گریه را تاثیر نیست
آتش سوزان ، نمی ریشد از اشک کباب 
                                                        «صائب» 

می کند وحشت ز خود ، آن را که خلق افتاده تنگ
خانه زنبور را ، همخانه ای در کار نیست
                                                        «صائب»

ثروت
به زیر خاک غنی را ز مردم درویش
اگر زیادتی ای هست ، حسرتی چند است
                                             «صائب»

هزار خانه چو زنبور کردمی پر شهد
اگر گزیدن مردم ، شعار داشتمی
                                            «صائب»

روز شب ناموران در قفس سیم و زرند
هیچ زندان به نگین ، سخت از خاتم نیست
                                                  «بیدل»

جاه طلبی
بس که می جوشد از این دنیای حسرت ، حب جاه
قطره هم سعی حبابی دارد از شوق کلاه
                                                          «بیدل»

اهل دنیا عاشق جاهند از بی دانشی
آتش سوزان ، به چشم کودک نادان زر است
                                                       «بیدل»

 

 

 


نوشته شده در شنبه 85/9/18ساعت 1:27 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |

و کسی گفت ،‏چنین گفت ؛ سفر نزدیک است
باد با قافله دیری است که سرسنگین است
گفت ؛ ره خون جگر می دهد امشب همه را
آب در کاسه سر می دهد امشب همه را
سایه ها،‏گزمه مرگند،‏زبان بربندید
بار دزدان به کمینند - سبک تر بندید
مقصد آهسته بپرسید کسان می شوند
پر مگویید که صاحب قفسان می شوند
گردباد است که پیچیده به خود می خیزد
از پس گردنه کوه احد می خیزد
نه تگرگ است که آتش ز فلک می جوشند
و ز خشکای لب رود ،‏نمک می جوشد
زنده ها از تف لب سوز عطش،‏دود شده
مرده ها در نفس باد نمکسود شده
دشت سر تا قدم از خون کسان رنگین است
وکسی ، گفت چنین گفت ؛‏سفر نزدیک است


نوشته شده در سه شنبه 85/9/14ساعت 10:48 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |

<      1   2      

Design By : Pichak